تجارت الكترونيكي

براحتي ميتوان نسبت تراكنشهايي را كه شامل مورد يا ليستي ازموارد خاص مي باشد با شمردن آنها تعيين كرد (كه در اطنجا موارد ميخ ها و چكش هامي باشد) را تعيين كرد.تعداد موجود از يك نوع ارتباط خاص كه در يك پايگاه داده به نظر مي رسد را موجودي يا شيوع آن مورد مي گويند.اگر براي مثال گفته شود كه از هر 1000 تراكنش 15 تاي آن شامل "ميخ و چكش" مي باشد موجودي اين ارتباط 1.5%خواهد بود.يك موجودي كم(مثلا يك در ميليون) مي تواند بيانگر اين باشد كه ان ارتباط خاص در پايگاه داده چندان مهم نيست.

براي كشف قوانين معنا دار ما بايد به فراواني متناسب دفعات اتفاق موارد و تركيباتشان نيز بنگريم.باداشتن تعداد دفعات اتفاق مورد A مورد B چند بار اتفاق مي افتد؟به عبارت ديگر سوال اين است كه ببينيم "هنگامي كه مردم يك چكش مي خرند چه تعداد از اين افراد ميخ هم مي خرند؟ عبارت ديگر براي اين پيش بيني شرطي اطمينان نام دارد.